روزهای پرحسرت

سلام

ماه رمضان هم تموم شد بعدازشبهای قدر فکرکنم بیست پنجم بود خیلی امید داشتم که اینماه خبری بشه ولی نشد وپری اومد بماندکه چقدر گریه کردم زار زدم ازخودم ازهمه چیز متنفرشدم چقدرازدست خدا عصبانی شدم ولی کاری ازدستم برنمیاد میدونم که خدا زجرم میده وخوشش میادکه زجرم میده

دوباره خوردن دارو رو شروع کردم بلکه خدا نگاهم کنه اینقدر درد دارم که واقعن ازخدا هی میپرسم اینمه دارم زجر ودرد رو تحمل میکنم پس کی نگاهم میکنی

تولدم اومده وگفتم هیچی نمیخوام وقتی خدا بهم اولادی سالم نمیده وقتی همش حسرت بدل هستم کادوهدیه به چه دردم میخوره

هیجی خوشحالم نمیکنه من بچه میخوام درسته گرونی هست فشار اقتصادی هست کشورمسخره شده جایی برای بچه نیست ولی من قول میدم که مادرخوبی باشم فرزند سالم وانسانی تربیت کنم خدایا بهم نگاه کن

خدایا خسته شدم درسته من چاقم عرضه لاغرشدن ندارم ولی مگه هیچ چاقی حامله نمیشه؟ خدایا همه چیزبهم دادی این زندگی این عشق خویه فرزند سالم هم نصیبم کن اینهمه اذیت نشم اشک نریزم غصه نخورم خدایا بفریادم برس

فردامیخوایم برا اولین بار باماشین خودمون بریم سفر .هم استرس دارم هم خوشحالم

خدایا نگاهم کن

اسم وبلاگ عوض میشه