من وخونه باهم تنهاییم

سلام

همسر 5شنبه رفت تهران ومن موندم خونه .واقعن نبود همسر خیلی ازارم میده وبشدت دلتنگش هستم همسایه ها میگن خیلی وابسته هستی راستش همسر بعدازازدواج همیشه همراهم بوده وقتی کنارم نیست انگار تکه ای ازوجودم کنده میشه

خیلی دلم براش تنگه .دوبار دیگه تست زدم بازم منفی بود امروز میشه 35روز که ازپری قبلی گذشته بعضی ها میگن زود تست میزنی ولی اگه خبری بود باید نشون میداد نمیدونم والا بماندکه این روزها چقد اشک میریزم و به خدا گله میکنم

شاکر نعمت های خدا هستم ولی این تنهایی .حسرتی که ازبچه تودلم هست این لذت نبردن از زندگیم همه وهمه داره اذیتم میکنه .هرچی همسرگفت برو شهرستان نرفتم وحالا این روزها تنها توخونه ام دست دلم به هیج کاری هم نمیره ودلم بدجورازهمه چیز گرفته

فقد خدا میدونه چقدر اشک میریزم امشب به همسرهم گیردادم با پیام دادن بنده خدا هیچی نمیگه همش قربون صدقه ام میره خدایش داشتن همسر برای من معجزه بزرگ زندگیم هست

خداحفظش کنه وخداروشکرکه همسرم هست قربونش برم جونم به جونش بنده

ساعت 5صب پدرشوهرمیره حج و من عصری باهاش حرف زدم گرچه  چن وقت بود پیش خودم رویابافی میکردم وقت رفتن حجش بهش خبر میدم داره پدربزرگ میشه ولی خب فعلا که خبری نیست انشاالله وقتی اومد باردارشده باشم

خیلی تنبل شدم حوصله هیج کاری رو ندارم .دیروز یهو ازبین درزها دسشویی وحموم سیل مورچه ریخت بیرون بالا هزارتا خیلی وحشتناک بود خونه هفتمی اومدگازوئیل زد رفت گچ پیدا کرد اومد گچ گرفت بعدشم خونه رو جارو برقی کشید وحمووم دسشویی رو شست ورفت بنده خدا حسابی شرمنده ام کرد

خدایا من دستام خالیه .همه چی روسپردم به خودت .بنده خوبی نیستم که بگم دعام قبول میشه غرق درگناهم همیشه وهمیشه تو منو بخشیدی وکمکم کردی دل بخودت میسپارم کمکم کن لایق مادرشدن باشم  خدایا همه چشمم به تو هست خودت بفریادم برس قول میدم که همه تلاشم روکنم مادرخوبی باشم چشمم مث همیشه به رحمت توهست بخشنده ترین تویی.